Allerlei
Canvas organiseerde een nieuwe editie van hun wedstrijd voor amateurmuzikanten Speel het hard rond eind 2018. Dit keer was er minder voorbereidingstijd, en ik nam uiteindelijk Rachmaninovs 1e concerto als uitdaging. Ook de combinatie met mijn nieuwe job by Smals die leidde tot minder mogelijkheden om te oefenen, maakte dat ik niet echt klaar was tegen de tijd van de finaleselectie begin 2019. Toch was het een mooie gelegenheid om het pianospel op niveau te houden. Ook hier is [mijn projectpagina nog steeds online, inclusief mijn oefenvideo’s.
In 2017 organiseerde Canvas de wedstrijd voor amateurmuzikanten Speel het hard. De opdracht was om een uitdagend werk voor je instrument in te studeren, tot concertzaal-klare perfectie, binnen een tijdspanne van ongeveer 6 maanden. Een reeks videoblogs moest je vooruitgang documenteren. Ik nam van de gelegenheid gebruik om mijn pianokunsten wat af te stoffen, en gelijk eens iets jazzier te proberen met Kapustin’s 2e sonate. Ik heb de finale dan wel niet gehaald, maar het deed wel deugd om mijn technisch kunnen opnieuw op het niveau van 10 jaar eerder te krijgen. De projectpagina, inclusief mijn oefenvideo’s , staat nog online.
Op de Classical Music Hackday aan het Karajan instituut in Salzburg werkte ik, na enkele andere ideeën te hebben laten vallen, aan een frontend (webapp) voor mijn musq: XQuery library voor semantic MusicXML querying. De app zelf draaide enkel lokaal en heb ik nooit online gezet, maar een videopresentatie staat op YouTube.
In Boston, 24-26 oktober 2016, werkte ik samen met Helmut Herglotz aan een zoekmachine voor muziek vertrekkende van bezetting. Metadata voor instrumentatie is nauwelijks gestandaardiseerd, dus je krijgt zelfs vandaag nergens goede resultaten. Ik deed het meeste werk aan het formatteren van een geschikte dataset, Helmut stak een frontend in elkaar in Django, en het resultaat is te bekijken op YouTube
Voor de hackday in London in 2013 maakte ik gebruik van verschillende APIs en Python libraries om een muziekfragment in stukken te kappen, de melodie te extraheren, en daarvan de toonhoogte te wijzigen volgens een bepaald schema. De resulterende MidiModulator staat op Github, waar ook enkele links staan naar de eerste (best wel grappige!) resultaten.
Hackdays leiden niet altijd tot een werkend resultaat. In London op 3-4 december 2010 was mijn doel om polyfonische audiotranscriptie te proberen, door een aaneenrijging van verschillende softwarelibraries die elk een stukje van het probleem oplossen. Helaas elk ook met een aanzienlijke foutenmarge, zodat er aan het eind van de rit geen zinnige output uit kwam. Een lijst van de projecten van dat weekend staat nog online, maar de detailpagina’s zijn verdwenen. Als ik nog iets terugvind in mijn archieven breidt ik deze post later nog uit.
Het resultaat van MusicHackDay San Francisco op 15-16 mei 2010: een proof-of-concept plugin voor MuseScore die een lijstje geeft van alle opnames van een ingeladen partituur zoals teruggegeven door last.fm. Meer details hier.
In 2008 gebruikte ik graag de MuseScore partituur-editor (pre-1.0), die toen enkel bestond op Linux en Windows. Ik was net naar Mac overgeschakeld om cross-platform softwareontwikkeling te kunnen doen, dus wou MuseScore ook op OSX. De meeste onderliggende libraries waren cross-platform, en het OSX subsysteem lijkt nogal op Linux, dus dat zou niet te moeilijk mogen zijn… Ik kon een eerste prototype tonen in december 2008.
Bleek dat er nogal wat eigenaardigheden zaten aan het compileren van C++ op Mac, waarbij vooral de problemen met het lettertype en de rendering erg moeilijk op te lossen waren. Met hulp van de andere MuseScore developers en een erg nuttige bugfix in het Canorus project (zij hadden hetzelfde lettertypeprobleem), kon ik in april 2009 de eerste alpha versie van MuseScore op OSX (10.4 of 10.5) bekendmaken.
Nadien namen andere projecten mijn tijd in beslag en ik heb sindsdien niet meer bijgedragen aan de MuseScore codebase. Ik ontmoet de developers echter nog altijd regelmatig op events zoals FOSDEM.
